การปฏิบัติทางคลินิก

นิรุกติศาสตร์[ แก้ไข]

Medicine ( อังกฤษ: / ˈ m ɛ d s ɪ n / ( ฟัง) ,สหรัฐอเมริกา: / ˈ m ɛ d ɪ s ɪ n / ( ฟัง) )เป็นศาสตร์และแนวปฏิบัติเกี่ยวกับการวินิจฉัยการพยากรณ์โรคการรักษาและการป้องกันโรค. ^[4] [5]คำว่า "medicine" มาจากภาษาละตินmedicus ซึ่งมีความหมายว่า "แพทย์" ^[6] [7]

การปฏิบัติทางคลินิก[ แก้ไข]

หมอโดยSir Luke Fildes (1891)

เอลิซาเบธ แบล็คเวลล์แพทย์หญิงคนแรกในสหรัฐอเมริกาจบการศึกษาจากSUNY Upstate (พ.ศ. 2390)

ความพร้อมทางการแพทย์และการปฏิบัติทางคลินิกแตกต่างกันไปทั่วโลกเนื่องจากความแตกต่างของภูมิภาคในด้านวัฒนธรรมและเทคโนโลยี การแพทย์แผนปัจจุบันได้รับการพัฒนาอย่างสูงในโลกตะวันตกในขณะที่ประเทศกำลังพัฒนาเช่น บางส่วนของแอฟริกาหรือเอเชีย ประชากรอาจพึ่งพายาแผนโบราณ มากขึ้น โดยมีหลักฐานและประสิทธิภาพจำกัด และไม่จำเป็นต้องมีการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการสำหรับผู้ปฏิบัติงาน ^[8]

ในประเทศที่พัฒนาแล้วยาที่ใช้หลักฐานเชิงประจักษ์ไม่ได้ถูกใช้อย่างแพร่หลายในการปฏิบัติทางคลินิก ตัวอย่างเช่น การสำรวจทบทวนวรรณกรรมในปี 2550 พบว่าประมาณ 49% ของการแทรกแซงไม่มีหลักฐานเพียงพอที่จะสนับสนุนผลประโยชน์หรือโทษ ^[9]

ในการปฏิบัติทางคลินิกสมัยใหม่แพทย์และผู้ช่วยแพทย์จะประเมินผู้ป่วยเป็นการส่วนตัวเพื่อวินิจฉัยพยากรณ์รักษาและป้องกันโรคโดยใช้วิจารณญาณทางคลินิก ความสัมพันธ์ระหว่าง แพทย์กับผู้ป่วยมักเริ่มต้นจากการโต้ตอบด้วยการตรวจสอบประวัติทางการแพทย์และเวชระเบียน ของผู้ป่วย ตามด้วยการสัมภาษณ์ทางการแพทย์[ ^10]และการตรวจร่างกาย โดย ทั่วไปจะใช้อุปกรณ์ทางการแพทย์เพื่อการวินิจฉัยพื้นฐาน(เช่นหูฟังเครื่องกดลิ้น ) หลังจากตรวจสอบสัญญาณและสัมภาษณ์อาการแพทย์อาจสั่งการตรวจทางการแพทย์ (เช่นการตรวจเลือด ) ตรวจชิ้นเนื้อหรือสั่งยาทางเภสัชกรรมหรือการรักษาอื่นๆ วิธีการ วินิจฉัยแยกโรคช่วยในการแยกแยะเงื่อนไขตามข้อมูลที่ให้ไว้ ในระหว่างการเผชิญหน้า การแจ้งข้อเท็จจริงที่เกี่ยวข้องทั้งหมดแก่ผู้ป่วยอย่างถูกต้องเป็นส่วนสำคัญของความสัมพันธ์และการพัฒนาความไว้วางใจ จากนั้นการพบแพทย์จะถูกบันทึกไว้ในเวชระเบียน ซึ่งเป็นเอกสารทางกฎหมายในหลายเขตอำนาจศาล ^[11]การติดตามผลอาจสั้นกว่าแต่ทำตามขั้นตอนทั่วไปแบบเดียวกัน และผู้เชี่ยวชาญก็ทำตามกระบวนการที่คล้ายกัน การวินิจฉัยและการรักษาอาจใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีหรือไม่กี่สัปดาห์ขึ้นอยู่กับความซับซ้อนของปัญหา

ส่วนประกอบของการสัมภาษณ์ทางการแพทย์^[10]และการเผชิญหน้าคือ:

• หัวหน้าข้อร้องเรียน (CC): เหตุผลของการไปพบแพทย์ในปัจจุบัน นี่คือ ' อาการ ' พวกเขาอยู่ในคำพูดของผู้ป่วยเองและจะถูกบันทึกไว้พร้อมกับระยะเวลาของแต่ละคน เรียกอีกอย่างว่า 'หัวหน้าข้อกังวล' หรือ 'นำเสนอข้อร้องเรียน'
• ประวัติการเจ็บป่วย ในปัจจุบัน (HPI): ลำดับเหตุการณ์ของอาการและความชัดเจนเพิ่มเติมของแต่ละอาการ แยกแยะได้จากประวัติการเจ็บป่วยครั้งก่อน ซึ่งมักเรียกว่าประวัติทางการแพทย์ในอดีต (PMH) ประวัติทางการแพทย์ประกอบด้วย HPI และ PMH
• กิจกรรมปัจจุบัน: อาชีพ งานอดิเรก สิ่งที่ผู้ป่วยทำจริง
• ยา (Rx): ยาที่ผู้ป่วยใช้ รวมถึงยาตาม ใบสั่ง แพทย์ ยา ที่ซื้อเองและยาสามัญประจำบ้านตลอดจนยาหรือวิธีรักษา ทางเลือกและ สมุนไพร มีการบันทึก การแพ้ด้วย

--
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "1TopReadys1" group.
To unsubscribe from this group and stop receiving emails from it, send an email to 1topreadys1+unsubscribe@googlegroups.com.
To view this discussion on the web visit https://groups.google.com/d/msgid/1topreadys1/CAEXU47WdLG2e9GABYH5sQ6Cd7YUv8fm%2BNKYoax2nrQspXyoRVw%40mail.gmail.com.