ยาเป็นวิทยาศาสตร์[1]และการปฏิบัติ[2]ในการดูแลผู้ป่วย การจัดการการวินิจฉัยการพยากรณ์

ยาเป็นวิทยาศาสตร์^[1]และการปฏิบัติ^[2]ในการดูแลผู้ป่วย การจัดการการวินิจฉัยการพยากรณ์ โรค การป้องกันการรักษาการ บรรเทาอาการบาดเจ็บหรือโรคและการส่งเสริมสุขภาพของผู้ป่วย ยาครอบคลุมแนว ปฏิบัติ ด้าน การดูแลสุขภาพที่หลากหลายซึ่งพัฒนาขึ้นเพื่อรักษาและฟื้นฟูสุขภาพโดยการป้องกันและรักษาโรค การแพทย์ร่วมสมัยใช้วิทยาศาสตร์ชีวการแพทย์ ,การวิจัยทางชีวการแพทย์พันธุศาสตร์และเทคโนโลยีทางการแพทย์เพื่อวินิจฉัยรักษา และป้องกันการบาดเจ็บและโรค โดยทั่วไปจะทำโดยทางเภสัชกรรมหรือการผ่าตัดแต่ยังรวมถึงการรักษาที่หลากหลาย เช่นจิตบำบัดการใช้เฝือกและแรงดึงภายนอกอุปกรณ์ทางการแพทย์ชีวเคมีและรังสีไอออไนซ์และอื่น ๆ . ^[3]

การแพทย์ได้รับการฝึกฝนมาตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์และในช่วงเวลานี้ส่วนใหญ่เป็นศิลปะ (พื้นที่ของความคิดสร้างสรรค์และทักษะ) ซึ่งมักมีความเชื่อมโยงกับ ความเชื่อ ทางศาสนาและปรัชญาของวัฒนธรรมท้องถิ่น ตัวอย่างเช่นแพทย์จะใช้สมุนไพรและกล่าวคำอธิษฐาน เพื่อการ รักษาหรือปราชญ์และแพทย์ โบราณ จะใช้การเอาเลือดออกตามทฤษฎีของอารมณ์ขัน ในศตวรรษที่ผ่านมา นับตั้งแต่การถือกำเนิดของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่การแพทย์ส่วนใหญ่ได้กลายเป็นการผสมผสานระหว่างศิลปะและวิทยาศาสตร์ (ทั้งขั้นพื้นฐานและประยุกต์ภายใต้ร่มวิทยาศาสตร์การแพทย์ ) ตัวอย่างเช่น ในขณะที่เทคนิคการเย็บแผลเป็นศิลปะที่เรียนรู้ผ่านการฝึกฝน ความรู้ของสิ่งที่เกิดขึ้นใน ระดับ เซลล์และโมเลกุลในเนื้อเยื่อที่กำลังเย็บเกิดขึ้นผ่านวิทยาศาสตร์

รูปแบบของยาทางวิทยาศาสตร์ซึ่งปัจจุบันรู้จักกันในชื่อยาแผนโบราณหรือยาพื้นบ้านยังคงใช้กันทั่วไปในกรณีที่ไม่มียาทางวิทยาศาสตร์ จึงเรียกว่าการแพทย์ทางเลือก การรักษาทางเลือกนอกการแพทย์ทางวิทยาศาสตร์โดยคำนึงถึงความปลอดภัยและประสิทธิภาพเรียกว่าการต้มตุ๋น

นิรุกติศาสตร์

--
You received this message because you are subscribed to the Google Groups "1TopReadys1" group.
To unsubscribe from this group and stop receiving emails from it, send an email to 1topreadys1+unsubscribe@googlegroups.com.
To view this discussion on the web visit https://groups.google.com/d/msgid/1topreadys1/CAEXU47X6Mm4Sj7zPJhs7Pn0986wfbnCKfbR%2B5RYhNZroAqMoUQ%40mail.gmail.com.